the official home of Ed Starink   

⤴ external link

..:: Ed Starink - Interview ::..

Een interview met Ed Starink, gehouden in het Duits door Andreas Heinz op 13 september 2001. Vertaling door Kees Wesselius.

Andreas: Heb je een speciale inspiratiebron?

Ed: Dat hangt af van het werk dat ik aan het doen ben. Toen ik filmmuziek maakte, was dat anders dan toen ik synthesizermuziek maakte. Dit hangt natuurlijk samen met mijn opleiding. Ik studeerde en oefende elke dag op de piano, wat nodig was om een pianograad te halen. Ik bezit de certificaten "Piano A" en "B". Ik was toen goed in klassieke compositie, maar tegelijkertijd ook in moderne producties in de studio, waar ik sinds mijn 15e werkte. In die dagen waren er slechts vier studio's in Nederland, en al snel speelde ik een rol in bijna alle producties, en dat is sindsdien niet meer veranderd.



In het begin had je klassieke muziek, aan de andere kant speelde ik met populaire muzikanten, bijvoorbeeld op synthesizer. Dit was business. Met andere woorden, een antwoord op die vraag is: Ik leef in twee werelden, en initieel was mijn inspiratiebron de klassieke muziek. Later verschoof dit in zekere mate toen andere werk zich voordeed, maar het komt nu allemaal terug. Het zit in mijn hoofd, het komt allemaal terug. Mijn eigenlijke inspiratiebronnen waren de klassieke componisten Mozart, Bach, and Scriabin. Deze drie zijn in principe mijn "dagelijks brood", ik heb er elke dag wel mee te maken. Het is een bron die door de jaren heen nooit opdroogt, en natuurlijk hangt het ook van het soort werk af, van de mensen die ik ontmoet, enzovoort.

Een andere bron voor het synthesizerdomein was niet Jarre of Vangelis, maar Tomita. Die tijd was hij mijn inspiratiebron, in the voordagen van de synthesizermuziek. Ik leerde meer van Tomita's werk dan, zeg, van Vangelis of Jarre.

Andreas: Is je vrouw ook een inspiratiebron voor je, een muze?

Ed: Ja, dat is zo.

Andreas: Over welke van je eigen composities ben je het meest tevreden?

Ed: (lacht) Ik ben niet het type persoon dat zegt: "Dit stuk vind ik mooi of vind ik niet mooi". Het is mijn werk, en als ik bijvoorbeeld een dag of een week aan een nieuw stuk werk, en ik ga eten of iets dergelijks, ben ik er niet meer zo mee bezig. Dat leerde ik tijdens mijn studie. Of ik nu aan mijn eigen composities werk, of aan die van anderen, word ik erdoor opgezogen en wanneer ik stop, is het weg. Strawinsky is mijn grote voorbeeld als het over musiceren gaat: je gaat zitten, je pakt een pen en je begint te werken.

Met "Cristallin", bijvoorbeeld, wilde ik de muziekwereld van toen verrijken met wat nieuws, door klassieke composities te combineren met synthesizermuziek. Net als Wendy (Walter) Carlos, die ik overigens ook een goed model vind. Ik houd van het album "Cristallin" uit mijn creatieve periode in die tijd. Ik zou dat nu niet meer kunnen componeren. Dat is een bepaalde periode, en het is voorbij, en tegenwoordig zit ik in een heel andere muziekperiode. Ik kan er niet echt over oordelen, aangezien het een andere Ed Starink was dan nu. Dit is nostalgie voor me - meer kan ik er niet over zeggen.

Andreas: Maar je was tevreden en trots op je werk, of niet?

Ed: Het maakt niet of een stuk van Jarre is als het me niet bevalt of van een andere componist: Ik vind het goed als ik zeg "Dat is 't, fantastisch!". Dit is altijd mijn credo overal voor geweest, en dit geldt ook voor mijn eigen werk. Ik luister nooit wat terug - als het klaar is, is het afgelopen.

Andreas: Heb je ooit gedacht aan het componeren van filmmuziek?

Ed: Ja, ik heb eraan gedacht, maar dat is niet iets voor mij. Ik ben veel gevraagd, ook voor een erg groot project, maar dat is niet mijn ding. Voor mij is muziek abstract, voor een film is het geprogrammeerd. Ik heb twee of drie jaar muziek gemaakt voor commercials, en dat was vreselijk. Ik heb een paar soundtracks gemaakt voor documentaires. Ik had mijn Fairlight toen nog niet, en had het geld daarvoor nodig. Het was een erg leuk project, en de muziek paste goed bij de film.

Andreas: Maar zou je niet de muziek willen maken voor een film als "Star Wars", of misschien een Oscar winnen?

Ed: Nee, nee! Ik wilde altijd op de achtergrond blijven. Ik houd niet van dat werk.

Andreas: Wat voor muziek houd je zelf van?

Ed: Geen synthesizer muziek ? Ik houd van synthesizers in een context, en een componist die ik wat dit betreft waardeer is Eric Serra. Hij gebruikt synthesizers samen met een orkest en volgens mij is dat zoals het hoort, en niet alleen synthesizers zoals bij anderen. Dat vind ik een beetje vreemd.

Andreas: Als je een nummer op de radio hoort, denk je dan meteen aan hoe je het zelf opnieuw zou spelen?

Ed: (lacht) Nee, ik denk niet aan het zelf opnieuw inspelen, maar ik hoor onmiddellijk hoeveel en welke instrumenten er het meest zijn gebruikt. Dit is echter met de hedendaagse sampletechnieken veranderd, en dat staat me erg aan. Je kunt niet meer horen of het een Oberheim, een Arp, of een Moog is.

Andreas: Dus het is niet zo dat als je, laten we zeggen, een nummer van Michael Jackson hoort, je denkt aan hoe je het gaat coveren voor "Synthesizer Spectacular Volume 5"?

Ed: Ik kan je een zeer kort antwoord geven: dit werk doe ik niet meer.

Andreas: Dat is jammer. Dit was ook een vraag die ik later wilde stellen. Ook niet als we je smeken?

Ed: Nee, zelfs dan niet.

Andreas: Zie je jezelf een concert geven van je eigen composities?

Ed: In het verleden gaf ik demonstraties op de Musicom te Rotterdam. Dat was erg populair toen, en het was de tijd van de Fairlight, ook. Maar tegenwoordig, nee, ik denkt het niet. Ik denk dat het probleem met deze synthesizers is dat ze een zeker stuk automatisme meebrengen. Misschien zou ik pianoconcerten geven, dat zou mogelijk zijn, maar niet hier een sequencer en daar een synthesizer, nee.

Andreas: Heb je plannen richting een nieuw album met eigen composities?

Ed: Ja. Dit is weer een nieuwe periode. De eerste was toen "Cristallin" gemaakt werd, de tweede was werken voor ARCADE, daarna had ik een rustpauze, waarin ik vijf jaar niets deed met studiomuziek. En nu komt de oude tijd weer terug. Ik werk aan vier verschillende projecten, en het duurt ongeveer drie jaar voordat het gereed is. Ik ga waarschijnlijk wat in de studio werken deze herfst, en aangezien ik nu eindelijk de tijd heb om dat te doen, wil ik ook veel tijd in deze projecten steken. Of het een commercieel succes wordt vind ik niet belangrijk. Het is de muziek die ik één keer wil maken.

Andreas: De strings en het koperwerk in "Back to the Future", "Battlestar Galactica", en in talloze andere nummers van "Music From Outer Space" klinken erg dynamisch en fris. Hoe heb je deze geluiden gemaakt, en waarom gebruikte je ze niet ook voor de "Classical Masterpieces" albums?

Ed: "Battlestar Galactica" en die andere waren mijn eigen projecten, waar ik mijn eigen instrumenten gebruikte, in tegenstelling tot de klassieke stukken voor ARCADE, waar ik in een andere studio, en op een andere manier werkte.

Andreas: Werd dat allemaal met synthesizers gemaakt?

Ed: Nee. De film thema's zoals "Star Wars" zijn allemaal erg grote muziekstukken, en er zijn enorm veel instrumenten bij betrokken. In Nederland nam ik de beste trompettist, de beste hoornspeler, enzovoort, daarna maakte ik de attack met de trompet, aangezien dit erg moeilijk is met een synthesizer en altijd een beetje stoffig blijft - toen tenminste. Dus op de voorgrond hoor je de authentieke instrumenten, en op de achtergrond hoor je synthesizers. Voor de klassieke "Synthesizer Greatest" had ik ook echte violen, cello's, etc. nodig, en goede muzikanten natuurlijk.

Andreas: Kun je een schatting geven hoeveel CD's er zijn met jouw muziek?

Ed: Nee... wat ik kan zeggen is dat ik er ongeveer 30 voor ARCADE deed, ik er onder Star Inc. meer dan 100 uitgebracht heb, en ongeveer 70 voor andere projecten. Bij elkaar ongeveer 200 uitgaven van albumlengte. Weet je, ik begon op zeer lage leeftijd. Ik was 15 en ging direct naar de studio, en ik bevond me in de beste studio vanaf het allereerste begin.

Andreas: Kunnen we meer releases verwachten?

Ed: Ja, maar geen zaken als "Synthesizer Greatest" meer. Het is me zo vaak gevraagd, maar dat wil ik niet meer.

Andreas: Zijn er meer pseudoniemen als "London Starlight Orchestra" en "Hollywood Studio Orchestra" die we nog niet kennen?

Ed: Eddy Starr Singers met het grote koor, Edgar Starink als de gitarist van de band "Gamma" (een jazzrock band), en de Eddy Starr Orchestra. Misschien zijn er meer pseudoniemen, ik weet niet.

Andreas: Bestaat Philippe L'Auran echt, of is het ook een pseudoniem van je?

Ed: Nee, dat ben ik ook. Een andere platenmaatschappij zocht naar een andere naam, en ik speelde piano, geïnstrueerd door een piano CD. Ze konden dezelfde naam niet gebruiken.

Andreas: Heb je nog meer hobby's naast muziek?

Ed: Mhmm... even denken... nee, niet echt iets waar ik dagelijks mee bezig ben.

Andreas: Sport - tennis of golf?

Ed: Nee, geen sport.

Andreas: Heb je contact of contact gehad met artiesten die je gecoverd hebt?

Ed: Nee, ik denk het niet. Een keer vroeg Disques Dreyfus aan ARCADE of ze konden wachten met de release van "Synthesizer Greatest" tot een nieuw album door Jarre op de markt werd gebracht, zodat ik een van de nummers kon coveren.

Andreas: Hoe arrangeer je de muziek? Heb je de partituur, of speel je op het gehoor?

Ed: Bedoel je de stukken op "Synthesizer Greatest"?

Andreas: Ja.

Ed: Ik neem het origineel en schrijf alle noten op door te luisteren met een koptelefoon.

Andreas: Dus je hoort alle noten individueel?

Ed: Allemaal. Ik filter de partijen in mijn hoofd ? dus als ik de bas wil horen, hoor ik niets dan de bas, etc.

Andreas: Moest je altijd de nieuwste platen van Jarre, Vangelis, etc. kopen of voorzag ARCADE je ervan?

Ed: Ik ontving ze van ARCADE. Ze stuurden altijd een band met nummers die ik opnieuw zou moeten inspelen.

Andreas: Dus ARCADE bepaalde wat je moest spelen?

Ed: In het begin niet, maar later wel, aangezien de compilaties voor Frankrijk afweken van die voor bijvoorbeeld Spanje.

Andreas: Als je je interpretaties van de Jan Hammer titels met de originelen vergelijkt, lijkt het erop dat je vaak een goede elektrische gitaar gebruikte. Zit daar iets achter?

Ed: Ik wilde altijd het origineel respecteren. Echter, als ik iets kon doen om het origineel te verbeteren, dan deed ik dat. Maar altijd met respect voor het origineel. Soms lukt het, soms niet. Het is moeilijk hierin een balans te vinden.

Andreas: Wat vind je van Jarre, Vangelis en Hammer?

Ed: Dat zijn drie erg verschillende muzikanten. Ik houd van Vangelis omdat hij eerst een muzikant is. Hij zit en hij speelt, daar houd ik van. Ik houd van de sfeer van zijn muziek. Van Jan Hammer ken ik alleen die paar titels die ik gecoverd heb, meer kan ik er niet van zeggen. En Jarre is niet mijn muziek... dat is show. Hoewel, de live-concerten van Jarre spreken meer aan dan die van Vangelis.

Andreas: Wat vind je van onze websites?

Ed: Ik was stomverbaasd over de overdaad aan informatie, gegeven het feit dat ik niet zo populair ben. Maar ik kan er niet echt over oordelen, aangezien het niet mijn métier is.

Andreas: En de inhoud?

Ed: Nee, dat kan ik niet zeggen... hiervoor heb ik 20 of 30 andere websites gezien. Het is de eerste keer dat ik een synthesizer-website zie. Maar ik ben verbaasd over hoeveel informatie jullie verzameld hebben, meer dan wij hier.


This interview in English.
Dieses Interview auf Deutsch.
Cette interview en Français.